رفتار با دانشجویان پزشکی در محیط های بالینی

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند که سوء رفتار با دانشجوی پزشکی به احتمال زیاد تأثیرات منفی قابل توجهی دارد. دانشجویانی که با رفتارهای آزار دهنده در محیط های آموزشی مواجه می شوند، در مقایسه با دانشجویانی که این رفتارها را تجربه نمی کنند، اضطراب، افسردگی، اشکال در یادگیری، فکر کردن به ترک تحصیل و مصرف الکل را بیشتر گزارش کرده اند. مطالعات دیگر نشان دادند که استرس همراه با تجربه رفتارهای آزار دهنده، تأثیر منفی در تصمیم گیری های شغلی دانشجویان در آینده دارد. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه مقطعی بود که توسط دفتر توسعه آموزشی دانشکده پزشکی کرمان انجام شد. تمامی دانشجویان پزشکی در مقطع بالینی به روش سرشماری انتخاب شدند. نظرات دانشجویان نسبت به رفتار با آن ها در محیط بالینی با استفاده از پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفت. اعتبار پرسش نامه توسط تعدادی از کارشناسان مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن در یک مطالعه پایلوت با استفاده از cronbach's alpha برابر 67/0 تعیین شد . یافته ها: در مجموع، 168 پرسش نامه تکمیل گردید. 93 درصد از پاسخ دهندگان گزارش کردند که در طول مقطع بالینی فعلی خود با رفتارهایی مواجه شده اند که برای آن ها آزار دهنده بوده است و یا فکر کردند که مورد سوء رفتار قرار گرفته اند. بیشترین سوء رفتار گزارش شده، سوء رفتار هیجانی- کلامی بود و بعد از آن به ترتیب، سوء رفتار آکادمیک، تبعیض جنسیتی و سوء رفتار فیزیکی بود. دستیاران پزشکی بیشترین گروهی بودند که به عنوان مرتکبین سوء رفتار گزارش شدند. شایع ترین پاسخ عاطفی به رفتارهای آزار دهنده، ناراحتی و عصبانیت بود. نتیجه گیری: تجربه سوء رفتار با دانشجویان پزشکی در محیط های بالینی شایع است. به منظور بهبود محیط یادگیری، سیستم آموزشی نیازمند اقدام برای حل و فصل این مسأله جدی است.